همکاران اعصاب خوردکن و توصیه هایی برای ارتباط سازنده با آنها
دکتر جان یاگر نویسنده کتاب «اهمیت دوستی و تاثیر آن در زندگی» می‌نویسد: «دوستان در محیط کار تاثیر زیادی بر عملکرد شما دارند. به شما انگیزه می‌دهند، باعث پیشرفت شما میشوند یا بر عکس، شما را ناامید میکنند و در نتیجه با دلسردی به کار خود ادامه می‌دهید. دوستان خوب محیط کار را لذت‌بخش میکنند. خلاقیت و بازدهی را افزایش می‌دهند. بسیاری از طریق دوستان، کارهای جدید و خوب پیدا میکنند. حتما تایید میکنید که همکار بودن با چنین افرادی خواسته هر فردی است.
اما همیشه اوضاع بر وفق مراد نیست. چرا که ما در مورد همکاران مان حق انتخاب نداریم حال آنکه دوستانمان را با اختیار و میل و سلیقه شخصی خود انتخاب میکنیم. برخی از همکاران خئب ما ممکن است با گذشت زمان تبدیل به دوستان همیشگی‌مان شوند، در نقطه مقابل هم افرادی وجود دارند که نقش آیینه دق را بازی میکنند و رفتار آنها به شکلی است که ممکن است از کوره درتان آورند.
مطمئنادر محیط کار خود حداقل با یکی دومورد از این آدم‌ها سر و کله میزنید– به همین خاطر در ادامه این یادداشت روش‌های جامعی به منظور رودررو شدن با ۵ گونه‌ی رایج از همکاران اعصاب خورد کن و قاتل شادی بهره ور را در اختیارتان می‌گذاریم.
۱. همکارانی که عادت دارند میان حرف بپرند
مطمئنا گاهی پیش می اید که بر حسب اتفاق بی مقدمه شروع به صحبت کرده و حرف طرف مقابل را قطع کنیم. ، اما برخی دیگر عادت دارند که دائما کلام دیگران را قطع کنند تا خود در معرض توجه قرار گیرند. آنها چه در جلسات، چه گفت و گوهای خودمانی و غیررسمی و چه پشت تلفن مدام مرتکب این اشتباه میشوند و یکراست وسط حرف دیگران شیرجه میزنند. این افراد علاوه بر آنکه اعصاب شما را خورد میکنند روی بهره وری شخصی تان تاثیر خواهند گذاشت.
طریقه رفتار با او
نوبت بعدی که با چنین افرادی مواجه شدید (چه به صورت گروهی و چه رودررو)، اگر برای بار اول میان حرفتان پرید واکنشی نشان ندهید. اما در صورت تکرار محکم و در عین حال مودبانه بگویید: “لطفا اجازه دهید حرف‌های‌ام تمام شود – بعد از آن خوشحال می‌شوم نظرات‌تان را بشنوم”. و بعد، حرفتان را ادامه دهید.
حالا اگر بعد از گفتن این جملات روی خود را بسوی دیگر افراد حاضر در جمع کنید، نتیجه بهتری خواهید گرفت. سپس وقتی حرف‌های‌تان تمام شد، رو به آن شخص کنید و به وی اشاره کنید که حالا نوبت حرف زدن او است.
۲. همکاران فضول
رابطه مثبت با همکاران باید بر مبنای احترام به حریم شخصی آنها باشدؤ لذا در گفتگوهای خود با همکارانتان، چه گپ های دوستانه باشد و چه صحبت های جدی کاری، یکی از سریعترین راه ها برای از خود راندن دیگران، تجاوز به حریم شخصی آنهاست. هرچند در هفته ۴۰ ساعت و یا بیشتر را صرف کار در کنار همکارانتان میکنید که این خود میتواند باعث ایجاد حس صمیمیت شود، ولی این حق را دارید جزییات محرمانه‌ی زندگی‌تان را برای خودتان نگه دارید.
این قبیل افراد نمیتوانند به این حد و حدود احترام بگذارند – و همواره به محض پیش آمدن فرصت اظهار نظرها و سوال‌های نامربوطی در مورد زندگی عاطفی‌تان، وزن و وضعیت سلامتی‌تان، میزان حقوق، تصمیم تان برای تشکیل خانواده و دیگر موضوعات مطرح میکنند که شما اصلا علاقه‌ای به بحث کردن در موردشان ندارید. مثلا یکی از همکاران خانم باردار میشود، اما برخی بجای اظهار خوشحالی و دلداری دادن به همکار خود سعی در فضولی کردن در حریم خصوصی آن فرد کرده و بطور مثال با ارائه توصیه های غلط پزشکی و یا تعریف کردن داستان های وحشتناک درمورد وضع حمل او را دچار اضطراب میکنند.
طریقه رفتار با او
اگر نگرانید که مبادا به احساسات این چنین افرادی صدمه ای وارد کنید و آنها را بشکنید، در مقابل سوالات کنجکاوانه آنها لبخند بزنید و طنازنه و از روی سیاست این چنین پاسخ دهید: “اگر قرار باشد این موضوع را به شما بگویم، مجبورم از سر راه برتان دارم مبادا این راز جای دیگری درز کند .” یا “این فقط به من و درمانگرم و (و یا هر فرد دیگری) مربوط میشود”.
گاهی هم نیاز است تا با این نوع همکاران رودروایستی را کنار بگذاریم. چنین جملاتی را امتحان کنید: “صادقانه ترجیح میدهم در این مورد با کسی حرفی نزنم.” یا “این یک مسئله‌ی کاملا شخصی است. ترجیح میدهم در مورد چیز دیگری با شما صحبت کنم…” و بعد از آن، موضوع بحث را عوض کنید.
۳. همکاران لوده
شوخی كه از حد بگذرد، شر میشود! در واقع اگر بخواهیم بی تعارف و خارج از ادب حرف بزنیم افراطی شوخی کنیم، ممکن است سلامت روانی دیگران را به خطر بیندازیم. هرچند شوخ طبعی به شرط رعایت اصول آن در محل کار سازنده خواهد بود اما در غیر این صورت تنها میتواند در بهره‌وری‌تان اختلال ایجاد کند. تصور دنیایی که همه با هم سرد و رسمی برخورد میکنند، خارج از حوصله ما است اما افراط در مزه پراکنی هم ایده خوبی نیست.
بطور کلی شوخی‌ها دو هدف عمده دارد که اولی را می‌توان ایجاد فضای شادی و خنده در جمع، و دیگری را توهین و تحقیر طرف مقابل دانست. اما افراد لوده مدام جک های نامربوط و شوخی های زنده میکنند و به نظر می‌رسد هیچ چیزی را جدی نمی‌گیرند و برای‌شان فرقی نمی‌کند شرایط چه‌قدر بغرنج یا سخت باشد. شاید رفتار آنها در ابتدا سرگرم‌کننده به نظر برسد، ولی پس از مدتی این شوخی ها کار دست طرفین میدهد.
طریقه رفتار با او
برای انکه این افراد ا از رفتار خود سرد کنیم کافی است به سادگی دیگر جواب‌شان را ندهیم. زمانی که این افراد به مزه پراکنی های خود ادامه دادند مسیر صحبت را به سمت موضوعات بهره ور بکشانید.
۴. همکاران خودرییس پندار
این افراد با وجود این‌که همکار و همتراز شما هستند، اما برخوردشان با شما مانند مافوق هاست و همواره با دستورات ، دخالت‌های بیجا و انتقادهای انها مواجه خواهید بود.
طریقه رفتار با او
با این افراد باید به شیوه ای متفاوت و زیرکانه تر گفت و گو کرد. بنابراین پیشنهاد میکنیم که با آنها در فضایی آرام و به دور از چشم دیگر همکارانتان مثلا در جایی مثل کافی شاپ به عنوان محلی خنثی و بی طرف صحبت کنید و سنگهای خود را وا کنید.
زمانی که با آن همکار خود تنها شدید سر صحبت را اینگونه باز کنید: “بدیهی است که چه‌قدر به شرکت احساس تعهد کرده و سعی دارید تا با نهایت تلاش، آن را به موفقیت برسانید. و من این رویکردتان را واقعا تحسین می‌کنم”. چنانچه بحث خود را به شکلی محترمانه آغاز کنید، گارد طرف مقابل فرو میریزد و آن فرد پذیرای حرف‌های‌تان خواهد بود.
سپس، با این جملات ادامه دهید: “با وجود این، احساس می‌کنم انتقادات گاه و بیگاهتان بهره وری کاریم را تحت الشعاع قرار میدهد و در اهدافی که رییس برای‌ام تعیین کرده است، ایجاد اخلال میکند”؛ و به همراه آن، یک نمونه‌ی خاص از رفتارهای اخیرش را مثال بزنید. حرف‌های‌تان را با این جمله به پایان برسانید: “با وجود این‌که برای نظرات‌تان ارزش قائل هستم، از شما ممنون می‌شوم اگر اظهارنظرات‌تان را فقط محدود به مسائلی کنید که مستقیما مربوط شما میشوند”.
۵. همکاران قلدر
شاید فکر می‌کردید که قلدرها تنها در منحصر به دوران مدرسه میشدند، اما این قبیل شخصیتها در محیطهای کاری نیز یافت میشوند: کسانی که اظهار نظرهای توهین‌آمیز میکنند، مرتبا از کارتان ایراد می‌گیرند، قضاوت‌تان را زیر سوال می‌برند و هزار و یک عمل نامشروع دیگر. مطابق با تحقیقات گسترده انجام شده در این رابطه، افراد زیادی در محیط کار مورد اذیت و آزار قرار می گیرند، به آنها توهین می شود و به حق و حقوق خود نمی رسند.
طریقه رفتار با او
عکس العمل وابسته به شدت رفتار قلدرانه‌ی آنها است. اگر این رفتارها تنها به اظهار نظرهای زننده و یا پیامهای متنی تهاجمی میشوند، می‌توانید نادیده‌شان بگیرید یا به آرامی اینگونه پاسخ دهید: “از این اظهار نظرتان خوشم نیامد.” یا “ترجیح میدهم در مورد این مسائل حضورا بحث کنیم زیرا به نظر می‌رسد در مواردی اختلاف نظر داریم”.
با وجود این، اگر تهدید، تحقیر یا ارعاب شدید، این مسئله را با مدیر‌تان (و یا در صورت لزوم، با مدیر منابع انسانی شرکت) در میان بگذارید.
سبز باشید