وقتی قرار باشد که مقابل بهترین قهرمانان ورزشی دنیا در مسابقات بزرگی مثل المپیک عرض اندام کنید، باید برای قرار گرفتن در بهترین حالت جسمانی و کسب بهترین نتیجه سالها تلاش کنید تا به فیزیک مورد نظر برای دستیابی به نتایج عالی برسید.
اما فیزیک جسمی و آمادگی بدنی ورزشکار تنها نقطه شروع ماراتن موفقیت است. اگر راز موفقیت ورزشکاران المپیکی را جویا شوید بسیاری از آنها به شما خواهند گفت موفقیت همچنین محصول ذهنیت و توانایی فرد در تسلیم نشدن به بازی روانی حریف و مقاومت در برابر فشارهای وارده است.
برای دست یافتن به این مهم، هرکس استراتژی خاص و متفاوت خود را دارد. مجله بیزنس اینسایدر در مصاحبه با برخی از ورزشکاران برجسته المپیک فهرستی از استراتژیهای ذهنی آنها را استخراج کرده که در ادامه مورد بررسی قرار میدهیم.
نکته مثبت این تاکتیکها آن است که هر کسی می تواند نسخه ی شخصی سازی شده ی خودش را به شکل آگاهانه الگوبرداری و بسته به هدف خود اعم از حفظ خونسردی در یک جلسه‌ی کاری گرفته تا تقویت روحیه پیش از سخنرانی بکار بندد.
در ذهن اسطوره‌ها چه خبر است؟
هیچ چیز نمیتواند حواس الیسون فلیکس را پرت کند
در میان بانوان دومیدانی کار آلیسون فلیکس با ۴ طلا و 2 نقره یکی از بهترین ورزشکاران این رشته در بین المپین‌های تاریخ بوده است. ستاره ی ۳۰ ساله ی مسابقات دو و میدانی در مصاحبه با اسپورتز ایلاستریتد می گوید: «زمانی که به نقطه استارت میروم، تمرکز فوق العاده ای دارم. درست است که دور و برم پر از   دوربین و فلاش است، اما باز حواسم به هیچ کدام از آنها نخواهد بود. من هیچ صدایی پیرامون خود را نمی شنوم. من کل حواسم را متوجه کاری می کنم که باید انجام دهم».
مایکل فلپس برای هر سناریوی احتمالی یک نقشه از قبل دارد  
 طی مسابقات ۲۰۰۸ پکن یکی از مهره های کمر او در آغاز شنای ۲۰۰ متر پروانه آسیب خورد اما او با وجود درد روی هدف خود پافشاری کرد چرا که او به لحاظ ذهنی آمادگی چنین شرایطی را در خود از قبل پرورش داده بود. امسال پنجمین سال حضور مایکل فلپس در المپیک است. یار دیرین و مربی کهنه کار فلپس باب بومن در سال ۲۰۱۲ در مورد آمادگی ذهنی مایکل در مصاحبه با واشینگتن پست میگوید: «او بهترین مسابقه ی ممکن را در ذهن خود تجسم می کند. مایکل میتواند روی شنهای ساحل لم بدهد و واقعاً حس مسابقه در آب را تصور کند. سپس سناریو های مختلف را یک به یک بررسی می کند؛ اگر این تیر به سنگ خورد باید چه کرد».
بقول خود فلپس: «بر فرض اگر لباس شنایم پاره شد، یا عینکم شکست، باید چه کنم».
بومن ادامه میدهد که: «او تمام این سناریوها را در بایگانی ذهن خود دارد. سپس وقتی مسابقه می دهد سیستم عصبی اش از قبل برای انجام هر یک از این کار ها برنامه ریزی شده است. هر وقت هر کدام از این اتفاقات رخ داد، او بلافاصله واکنش مناسب را از خود نشان خواهد داد».
حفظ خونسردی با شادی بهره ور به روش لکسی تامپسون
تامپسون ۲۱ ساله، وقتی که فقط ۱۲ سال داشت جوان ترین بازیکن گلف حاضر در لیگ گلف بانوان آمریکا بود. او در مصاحبه ای با ESPN گفت که هنگام تمرین، به کمک یک مشاور به تقویت آمادگی ذهنی خود می پردازد: «وقتی در کنار مربی قرار میگیرم او من را در مقابل یک دستگاه میگذارد تا میزان آرامش ذهنی ام را بسنجد.   اگر به چیزی فکر کنم که آرامشم را بهم بزند، ضربان قلبم به شدت بالا می رود. وقتی تپش قلب میگیرم او از من می خواهد نفس عمیق بکشم و به چیزی فکر کنم که من را شاد می کند».
«در این بین به چیزهای مثبت فکر میکنم؛ مثلاً با خود میگویم که دختر تو خیلی استعداد داری و خدا خیلی به تو لطف داشته است. این فکرها خیلی سریع ضربان قلبم را پایین می آورد. 
در زمین مسابقه هم از همین روش پیروی میکنم و پیش از انکه بخواهم به توپ ضربه بزنم، ضربه ی دلخواهم را در ذهنم تجسم می کنم تا از شر تمام افکار منفی خلاص شوم. من باید ذهنیت مثبت خودم را تحخت هر شرایطی حفظ کنم، چون ۸۰ درصد بازی گلف، ذهنی است».
به همین ترتیب روانشناسان در دانشگاه کالیفرنیا به نکات جالبی درباره شادی دست یافته‌اند که می‌تواند زندگی ما را تغییر دهد.خانم دکتر سونیا لیوبومیرسکی که در میان همکارانش به "ملکه شادی" معروف است، سال‌ها پیش تحقیقات خود درباره شادی را آغاز کرد و در تمام دوران کاری خود این پژوهش‌ها را ادامه داده است.
 یکی از اکتشافات اصلی دکتر لیوبومیرسکی به نقل از سایت www.entrepreneur.com این است که همه ما یک "نقطه تنظیم" شادی داریم. زمانی که اتفاقات بسیار مثبت یا بسیار منفی – مانند خرید یک خانه بزرگتر یا از دست دادن شغل – برای‌مان روی می‌دهد، به طور موقت شادی ما را افزایش یا کاهش می‌دهند اما در نهایت به نقطه تنظیم‌مان بازمی‌گردیم.
 اهمیت پژوهش دکتر لیوبومیرسکی در این است که ما می‌توانیم خودمان را به صورت دائمی خوشحال سازیم. ایشان و همکاران‌شان دریافته‌اند که نقطه تنظیم ما که ژنتیکی است، مسئول حدود 50 درصد از شادی ما است، اتفاقات زندگی روی 10 درصد از شادی تأثیر می‌گذارد و 40 درصد دیگر کاملاً به خودمان بستگی دارد. این 40 درصد به وسیله عادات، نگرش و رویکرد ما نسبت به زندگی رقم می‌خورد. آنطور که ارسطو سال‌ها قبل گفته بود "شادی به خودمان بستگی دارد."
داریل هومر از تکنیک گفتگوی درونی مثبت استفاده میکند
این شمشیرباز ۲۶ ساله، در مصاحبه با یکی از نشریات میگوید: «قبل از آغاز مسابقه، زمانی را  صرف آن میکنم که به خودم قوت قلب بدهم که تو بهترینی. عالی ترینی. بعدش چند موسیقی انرژی بخش گوش میدهم و کمی خوش میگذرانم تا آنکه فقط برای مسابقه آماده شوم».
گرت وبر حتی احتمال شکست را نیز جزو مفروضات خود در نظر نمیگیرد
گرت وبر گیل، یکی از رکوردداران المپیک و شناگری است که تا اینجا ۲ مدال طلای المپیک کسب کرده است. او در مصاحبه ای گفته است: «اول از همه اینکه من هیچ وقت به شکست خوردن فکر هم نمی کنم. اگر وقتی به لبه استخر میروید و فکر ناکامی به ذهنتان خطور کند باید به فکر آن باشید که بار و بندیل‌تان را ببندید و دست از پا درازتر برگردید خانه. دوم اینکه مشخصاً به پیروزی هم فکر نمی کنم. من به تلاشی که برای کسب آمادگی انجام داده ام مطمئن هستم و این را به خوبی می دانم که تمرینات من از تمام رقبایم در مسابقه بهتر و بیشتر بوده اند».
«من به بدنم، تمریناتم، مربی ام، تلاش هایم و آمادگی ام اعتماد می کنم. روی شنا کردن در مسابقه خودم تمرکز میکنم چرا که می دانم اگر این چنین کنم، در موقعیت خوبی برای پیروزی قرار خواهم گرفت».
کایلا هریسون؛ تجسم یک رویا
هریسون، ۲۶ ساله در سال ۲۰۱۲ اولین مدال طلای آمریکا در رشته ی جودو را به گردن آویخت. او در گفت و گو با واشینگتن پست میگوید؛ هر شب قبل از خواب ۱۰ دقیقه ای خودم را در المپیک تصور میکنم؛ از لحظه ی بیدار شدن از خواب گرفته تا گوش سپردن به موسیقی در مسیر رسیدن به محل مسابقه و خود مسابقه.
او می گوید: «من خودم را در حال شکست رقیبم در مسابقه ی فینال و قرار گرفتن روی سکوی اول و تماشای به اهتزاز در آمدن پرچم کشورم و آویختن مدال به گردنم و در آغوش کشیدن مربی‌ام تصور می کنم. کار هر شب من خیال پردازی است».
مریل موسی و ذهنیت تلاشگر
مریل موسی، دروازه بان ۳۸ ساله ی تیم واترپلو می گوید من به تلاش حداکثری تک تک اعضای تیم باور دارم: «تا وقتی بدانید ۱۰۰ درصد توان خود را گذاشته اید و برای رسیدن به حداکثر توان‌تان تمرینات و آمادگیهای لازم را بدست آورده اید، اتفاقی که قرار باشد بیافتد می افتد».
«ذهنیت من همیشه این بوده است که اگر نسبت به هر کس دیگر بیشتر تمرین کنم و انرژی بیشتری بگذارم، از همه آماده تر خواهم بود. فکر می کنم اعتماد به نفسی که دارم از همین جا ناشی می شود».
منبع:
http://www.inc.com/business-insider/7-mental-tricks-michael-phelps-olympic-athletes-use-perform-under-pressure.html

سبز باشید