گاهی باوجود مدیران ماهر، باتجربه، و موفق در یک سازمان، بازهم فردی وجود دارد که برجسته‌تر از سایرین بوده و بیشتر به چشم می‌آید. این فرد به دنبال راه‌های جذابیت نبوده است. در این مطلب می‌خواهیم ویژگیهای رهبران بزرگ و برجسته را بیان کنیم. به زبان ساده‌تر، رهبران بزرگ فکر می‌کنند، با درایت عمل می کنند، و متفاوت رهبری می‌کنند. اما این افراد برجسته، یک شبه مرکز توجه قرار نگرفته‌اند. شاید برخی از آنها با استعداد رهبری به دنیا آمده باشند، اما واقعیت این است که اکثر آنها در طول زمان و با کار کردن بر روی مهارتها، آموزش، و  کسب تجربه تبدیل به رهبرانی فوق‌العاده شده‌اند. یاد گرفته‌اند چگونه با شخصیتهای مختلف کار کنند. یاد گرفته‌اند چگونه  کارمندانی ماهر پرورش دهند، و به آنها انگیزه دهند و برایشان الهام‌بخش باشند.‌ آنها راه "درست" رهبری را یاد گرفته‌اند. 

آنها نتیجه‌ی تلاش و مهارتهای خود را در طول زمان می‌گیرند. رهبران بزرگ در پشت صحنه‌ی سازمان به تفکر می‌پردازند و هر زمان که کارمندان به کمک آنها نیاز داشته باشند، با اطمینان، قاطعانه و باسرعت وارد عمل می‌شوند.

 اگر شما هم می‌خواهید یک رهبر بزرگ باشید، خواندن مطلب زیر را پیشنهاد می‌کنم:

1. رهبران بزرگ کارمندان را تشویق می‌کنند

شاید همه بگویند که تشویق کردن کارمندان که کاری ندارد. در اطراف همه‌ی ما افرادی بوده‌اند که گهگاهی برای تشویق و ایجاد انگیزه با رفتاری ناشیانه و از روی تظاهر دستمان را محکم می‌فشارند. هرچقدر هم تلاش کنند که رفتارشان مصنوعی نباشد، کارمند حقیقت را به سرعت می‌فهمد. 

از هیچ کارمندی به اندازه کافی ستایش نمی‌شود. بنابراین رهبران بزرگ ابراز لطف، ستایش، پاداش، را هدایایی می‌دانند که هیچگاه به اندازه‌ی کافی به کارمندان داده نمی‌شود.

برای یک رهبر بزرگ، ستایش و قدردانی از کارمندان تقریبا مانند تنفس است:  طبیعی، خودکار، مکرر، و مهمتر از همه: واقعی و صادقانه.

 

2. رهبران بزرگ تصمیم‌های بزرگ اتخاذ می‌کنند

شاید ایده‌های بزرگی در سازمان وجود داشته باشد، اما مهمتر از ایده، اجرای آن است.‌ رهبران بزرگ به سرعت ایده‌ها را ارزیابی و بررسی می‌کنند، درباره آن تصمیم می‌گیرند، و بلافاصله وارد عمل می‌شوند-  چرا که قاطعیت و عمل از عوامل مهم ایجاد اعتماد به نفس و حرکت به سمت جلو است. 

به همین دلیل است که اغلب اتخاذ تصمیمات ضعیف، بهتر از تصمیم نگرفتن است. تقریبا همیشه می‌توان اشتباهات را اصلاح کرد. اما نکته‌ی مهم در اینجا این است که باید نهایت تلاش خود را به کار بگیرید. تطبیق و یادگیری و تجدید نظر را تکرار کنید. در پایان به نتیجه‌ای می‌رسید که ارزش زیادی برایتان دارد. 

 

3. رهبران بزرگ مسئولیت‌پذیرند

همه‌ی ما تصمیمات ضعیفی هم در کارنامه کاری خود داریم. مهم این است که بعد از ارتکاب چنین اشتباهاتی، چه کار می‌کنیم.

رهبران بزرگ جزء اولین کسانی در سازمان هستند که به اشتباه خود اعتراف می‌کنند و می‌گویند: "من اشتباه کردم، تصمیم اشتباهی گرفتم و حالا باید به دنبال راه‌حلی برای رفع آن باشیم."

رهبران بزرگ خیلی زود به اشتباهات خود اعتراف می‌کنند. خیلی سریع مسئولیت اشتباه خود را بر عهده می گیرند. آنها درصدد ایجاد چنین فرهنگی در سازمان هستند که در آن به جای اینکه اشتباهات تبدیل به انگشت سرزنش شوند، به سرعت تبدیل به چالشهایی برای رسیدن به موفقیت شوند. آنها به دنبال مقصر نمی‌گردند، به دنبال راهی برای تبدیل اشتباه به فرصتی برای رسیدن به موفقیت می‌گردند. 

 

4. رهبران بزرگ ارتباطات موقر برقرار می‌کنند

در کل کسب‌وکار یک کلمه به وفور دیده می‌شود: "چه"؛ چه چیزی را برنامه‌ریزی کنیم؟ چه چیزی را اجرا کنیم؟ چه بگوییم؟ یا حتی گاهی اوقات چه احساسی باید داشته باشیم؟

کلمه‌ای که اغلب به آن بی‌توجه هستیم و از آن غافل مانده‌ایم، "چرا" است. 

به همین دلیل است که بسیاری از پروژه‌ها، فرایندها، و مسئولیتهای بزرگ با شکست مواجه می‌شود. به من بگو "چه" کار کنم و من نهایت تلاش خود را برای انجامش به کار می‌گیرم؛ یا به من بگو "چرا" و به من در درک دلیل آن کمک کن تا بتوانم آجرها را برای ساخت دیوار روی هم بچینم و ناممکن را ممکن سازم.‌

مدیران تصریح می‌کنند و رهبران بزرگ توضیح می‌دهند و سپس گوش می کنند- زیرا کارآمدترین راه برقراری ارتباط ، بیشتر گوش دادن و کمتر حرف زدن است. 

 

5. رهبران بزرگ الگوی خوبی برای کارمندان هستند

تصور کنید در حال قدم زدن با مدیر در کارخانه هستید که ناگهان یک تکه زباله کف زمین می‌بینید. افراد در برخورد با این صحنه به دو دسته تقسیم می‌شوند:

1. برخی با دیدن آن می‌ایستند، خم می‌شوند، آن را برمی‌دارند، مچاله‌اش می کنند، و سعی می‌کنند آن را به داخل سطل زباله‌ای که در 6 متری‌‌شان قرار دارد، بیندازند. در حال انجام این کار، جمله‌ای هم درباره این کارشان، می گویند.

2. دسته دوم تغییر جهت داده، زباله را برمی دارند و آن را مچاله می‌کنند و تا زمانی که یک سطل زباله ببینند آن را در دستشان نگه می‌دارند. آنها زباله را پرت نمی‌کنند. به اینکه جمله‌ای هم درباره این کارشان بگویند، فکر نمی‌کنند. خیلی ساده: یک تکه آشغال روی زمین می‌بینند و آن را برمی‌دارند.

مثال ساده‌ای بود. اما حرفهای زیادی برای گفتن دارد، خصوصا برای کارمندان. 

کارمندان به آنچه که شما انجام می‌دهید، توجه می‌کنند. زمانی که شما مسئول هستید، همه به اینکه شما چه کار می‌کنید، توجه می‌کنند. برای آنها مهم است که شما "چگونه" کار را انجام می‌دهید.

رهبران بزرگ کارهایشان را ساده انجام می‌دهند، چرا که بخشی از شخصیت‌شان است. آنها به روند پیشرفت کار توجه می‌کنند، به رخ کشیدن و نمایش دادن اهمیتی نمی دهند. درنتیجه کارمندانی که با آنها کار می‌کنند هم همین شیوه رفتاری را در پیش می‌گیرند. 

 

6. رهبران بزرگ بازخورد می‌دهند

همه‌ی ما دوست داریم در کارمان پیشرفت کنیم: مهارتهای بیشتری یاد بگیریم و افراد موفق‌تری باشیم. به همین دلیل است که همه‌ی ما به بازخوردهای سازنده نیاز داریم. 

از آنجایی که رهبران بزرگ به کارمندان شان اهمیت می‌دهند، خودشان مستقیم به کارمندشان می‌گویند: «من می دانم که تو می توانی این کار را انجام دهی. نگران نباش. من هم در این راه کمکت می‌کنم.»

به زمانی فکر کنید که یک نفر دقیقا همان چیزی را به شما می‌گوید که می‌خواستید بشنوید. شاید خیلی مهم نباشد، اما برای شما اهمیت بالایی دارد.‌ رهبران بزرگ زندگی شما را تغییر می‌دهند. این ویژگی رهبران بزرگ است که به‌طور طبیعی مسیر زندگی کارمندان خود را به سوی موفقیت بیشتر تغییر می‌دهند. زندگی کارمندان برای آنها مهم است.

 

7. رهبران بزرگ به کارمندان خود کمک می‌کنند

در برخی موارد، اکثر افرادی که در سمت رهبری هستند، سعی می‌کنند هیچ نشانه‌ای از آسیب‌پذیری از خودشان نشان ندهند. هرچه باشد شما مسئول همه چیز در یک سازمان هستید، بنابراین از شما انتظار می‌رود که "همه" چیز را بدانید. 

درست است که چنین انتظاری، یک انتظار بیجا است. هیچکس نمی‌تواند "همه" چیز را درباره‌ی شغلش بداند. (حتی کارمندان‌تان هم "همه" چیز را درباره کارشان نمی‌دانند.)

رهبران بزرگ وانمود نمی‌کنند که "همه چیز را می‌دانند." درواقع حتی گاهی اوقات عمدا کارمندانی را استخدام می‌کنند که اطلاعات بیشتری از خودشان دارند.‌ بنابراین دائم سوال می‌پرسند و از کارمندان می‌خواهند که در حل مشکل به آنها کمک کنند و در طول پروسه ضعف‌ها و آسیب‌پذیر بودن خود را نشان می‌دهند، به دانش و اطلاعات و مهارتهای کارمندان خود احترام می‌گذارند و تمایل زیادی به گوش کردن حرفهای آنها دارند. تمامی مواردی که ذکر شد از ویژگیهای رهبران بزرگ است. 

 

8. رهبران بزرگ کارمندان را به مبارزه می‌طلبند

اکثر رهبران با فرآیندها و مراحل حمایت‌کننده‌، ایده‌های خود را اجرا می‌کنند. 

تعامل و رضایت کارمندان عمدتا به استقلال آنها بستگی دارد. زمانی که چیزی متعلق به شما است، توجه‌تان بیشتر است: ایده‌ی "من"، فرایند "من"، مسئولیت "من". زمانی که خودم را مرتبط با پروسه می‌بینم، توجهم بیشتر می‌شود. زمانی که به من مسئولیت و اختیار نحوه‌ی انجام آن واگذار می‌شود، تصمیمات مهمی می گیرم و کارهایم را به درستی انجام می‌دهم.

 رهبران بزرگ استانداردهای گسترده و دستورالعمل‌هایی برای کارمندان تعیین می‌کنند و سپس کارمندان خود را به چالش می‌طلبند و به آنها اختیار و استقلال کافی برای انجام کاری را می‌دهند تا نهایت تلاش خود را برای به اتمام رساندن آن مسئولیت به کار بگیرند. آنها به کارمندان اجازه می‌دهند تا جمله‌ی "این کار را برای شما کردم" را به "این کار را برای خودمان کردم" تبدیل کنند و کار را به مهارتهای منحصربه‌فرد، استعداد، و تجربیات هر فرد وابسته می‌دانند.  

این چالشی است که هر کامندی دوست دارد آن را تجربه کند. رهبران بزرگ این فرصت را به کارمندان‌شان می‌دهند. 

 

سبز باشید