تاکنون صاحبنظران زیادی به شباهتهای میان دنیای جانوران و تئوریهای سازمانی پرداخته‌اند و با مطالعه‌ی دقیق رفتارهای جانوران، سعی در الگو برداری از آنها داشته‌اند.

شاید کمتر کسی است که با کلماتی نظیر گاو شیرده، سگ، مورچه، و... در دنیای مدیریت و بازاریابی رو‌به‌رو نشده باشد؛ جانورانی که هر یک در جایگاه خود، استعاره‌ای از موقعیت و رفتار سازمانی را نشان می‌دهند.

 

پرسش این است که سنجاقک چه شباهتی با سازمانهای نوآور دارد؟

 

 درس اول: سازمانهای نوآور، برای حفظ بقا و افزایش کارآیی خود، از کوچک شدن نمی‌هراسند

سنجاقکها حشراتی کوچک هستند که قدمتی بیش از 300 میلیون سال دارند و در طول این مدت مدید، خود را حفظ کرده‌اند و به حیاتشان تداوم بخشیده‌اند. جالب است بدانید گونه‌های اولیه این حشرات که امروزه جثه‌ای 8 تا 10 سانتی‌متری دارند، بالهایی بیش از یک متر داشته‌اند و در طول سالیان دراز، کوچک و کوچکتر شده‌اند.

 

در دنیای کسب‌و‌کار نیز وضع به همین منوال است. سازمانهای نوآور خود را از دست نیروهای ناکارآمد کم‌توان خلاص می‌کنند و به جای آنکه در باغچه‌ی خود انواع گیاهان را بپرورانند و به تعداد زیاد آنها دلخوش باشند، به پرورش گلهای زیبا در تعداد کمتر اقدام می‌کنند.

 

مدیران چنین سازمانهایی بر این باورند که نیروهای کم‌توان و ناکارآمد به مثابه گیاهان کم‌بهره هستند که اگرچه هزینه‌ی مالی کمتری (از نظر حقوق و دستمزد) برای سازمان دارند، اما ریشه‌ی فعالیت و رشد و نموّ سازمان را که معمولاً توسط نیروهای تواناتر انجام می‌شود (گلهای سازمان) می‌خشکانند. بر خلاف مدیران سنتی که گسترش سازمان را در تعداد کارکنان آن می‌بینند، مدیران نوآور گسترش سازمان خود را در هرس برگهای اضافی و قدرت بخشیدن به تنه‌ی اصلی آن می‌بینند.

 

 

 ادامه این مطلب  را در کتاب "40 گفتار پیرامون مدیریت و رهبری در کسب و کار " بخوانید.

 

 

سبز باشید