چرا دنیا به رهبران سه بخشی نیازمند است؟
شرایط چالش آمیز حاکم بر جوامع کنونی، اعم از مشکلات اقتصادی، زیست محیطی، فرهنگی، و اجتماعی، موجب شده تا نیاز به همکاریهای میان بخشی بین بخش کسب و کار، بخش دولتی، و بخشهای غیر انتفاعی بیش از پیش احساس شود. اما این مهم تنها در صورتی محقق خواهد شد که رهبرانی بر سازمانها مسلط شوند که به قول دومینیک بارتون، مدیر عامل موسسه مک کنزی، از جنس رهبران سه بخشی باشند. بارتون از این رهبران با عنوان " قهرمانان سه بخشی" (Tri-sector Athletes) یاد میکند، افرادی کاردان و خبره که بتوانند در هر سه بخش( کسب و کار،جامعه و دولت ) فعالیت کنند و با آنها تعامل و همکاری داشته باشند.
تحقیقات موسسهی Tri-Sector Forum حاکی از آن است که غالب رهبران سه بخشی در هر یک از این بخشها دارای تجربهی قبلی هستند، و قادرند با همسوسازی توان طیفهای مختلف نقشآفرینان سازمانی از فرهنگ ها و خرده فرهنگهای مختلف، برآیند این نیرو را در راستای حل مشکلات بزرگ به کار گیرند .
برای مثال بحرانکمبود منابع آب آشامیدنی را در نظر بگیرید. شکاف 40 درصدی موجود میان تقاضای جهانی برای آب تازه و پاک و میزان عرضهی آن تا سال 2030 میلادی امروزه به معضلی جهان شمول تبدیل شده است که بسیاری از ابر برندها را نیز به تکاپوی حفظ منابع آبی انداخته است، چرا که با ادامه یافتن وضعیت فعلی تا سالیان آینده هیچ کسب و کاری قادر به فعالیت نخواهد بود و مهمتر آنکه جان هزاران انسان در مخاطره قرار خواهد گرفت. از قضا هر سه بخش یاد شده (بخش کسب و کار،بخش اجتماعی، بخش دولتی) در چنین مواردی سهیم هستند، لذا برای مدیریت اثربخش موارد کلان نیاز به چنین رهبرانی احساس میشود. آب مایهی حیات و بقای بسیاری از کسب و کارها است و جزء جدایی ناپذیر فرآیند تولید آنها به شمار میرود. از سویی دولتها وظیفهی حفظ و بهرهبرداری از منابع آبی را بر عهده دارند. و سازمان های اجتماعی و غیر انتفاعی نیز سودای دسترسی انسانها به آب پاکیزه و حفظ محیط زیست برای رسیدن به توسعهی پایدار را در سر دارند. برای مثال در این مورد، شرکت کوکاکولا که برای تولید هر لیتر از محصولات خود بیش از دو لیتر آب مصرف میکند، ضرورت مشارکت بخشها را مطرح ساخته و ایدهی "مثلث طلایی کسب و کارها، دولت، و جامعه مدنی" را ساخته و پرداخته است. کوکاکولا به خوبی واقف به اهمیت مسألهی آب هست، چرا که بارها به دلیل اعتراضات مردمی مجبور به تعطیلی واحدهای تولیدی خود شده است. لذا رهبران سه بخشی هم قادرند تا پاسخگوی مطالبات جامعه باشند، هم میتوانند مطالبات و منویات دولت و کسب و کارها را تامین کنند. آنها با برقراری توازن میان نیازهای سه بخش، منافع هر یک را مرتفع میسازند و رابطهای برد-برد میان آنها برقرار میکنند.
ادامه این مطلب را در کتاب "40 گفتار پیرامون مدیریت و رهبری در کسب و کار " بخوانید.
سبز باشید