به تازگی مقاله‌ای در مجله‌ی عصب‌شناسی شناختی در این رابطه چاپ شده است که از اثرگذاری این حرکت در ارزیابی‌های متعاقب آن در تعاملات اجتماعی سخن می‌گوید. نویسندگان این مقاله دریافتند که دست دادن در ابتدای یک تعامل اجتماعی آثار مثبتی در ارزیابی‌های حاصل از این تعامل می‌گذارد و همچنین آثار منفی آن را کاهش می‌دهد.

این تحقیقات به این باور که دست دادن در تعاملات اجتماعی و کسب‌وکاری نقش مهمی دارد، پایه‌ای علمی بخشید. سندا داکلاس یکی از محققان این مقاله می‌گوید که یافته‌های آن‌ها برای کسانی که می‌خواهند انسان‌های اثرگذاری باشند، بسیار مفید است. به گفته‌ی او انسان‌ها در تعاملات اجتماعی خود، کامل و بی‌نقص عمل نمی‌کنند، اما می‌شود در آغاز یک ارتباط با دست دادن از شدت اثرگذاری این اشتباهات ارتباطی و گاهی سوءتفاهم‌ها کم کرد.

 

این مطالعه بر رفتارهای تمایل و امتناع در تعاملات اجتماعی تمرکز داشته است. این محققان با استفاده از روش‌های fMRI، رسانایی پوست و واکنش‌های رفتاری به دریافت پاسخ‌های ذهنی 18 داوطلب مرد و زن پرداختند. این نمونه‌ها در حین مشاهده‌ و رتبه‌بندی فیلم‌های متحرک از صحنه‌های تعاملات کسب‌وکاری غیرکلامی مورد مطالعه قرار گرفتند.

 

یافته‌ها رفتار تمایلی بیشتری را نسبت به امتناع در بادامه‌ی مغز و سلول‌های شیار تمپورال فوقانی نشان می‌دهد که حاکی از آثار مثبت دست دادن است. علاوه بر این، بخش nucleus accumbens، که مرکز پردازش‌گر پاداش در مغز است، فعالیت بیشتری در موقعیت‌هایی که طرفین دست می‌دهند نسبت به مواقعی که این کار را انجام نمی‌دهند، نشان داده است.

 

البته محققان اظهار می‌دارند که دست دادن به تنهایی برای القاء احساس مثبت و از بین بردن آثار منفی از تعامل کافی نیست، بلکه چگونگی این عمل نیز مهم است. دست دادنی که محکم، با اعتماد به نفس و دوستانه باشد اثربخش است.

 

پیش از این نیز تحقیقاتی در مورد آثار زبان و حالات بدن در تعاملات اجتماعی صورت گرفته است. تحقیقاتی که پایه‌های آماری و یا روانشناختی دارند، اما این اولین بار است که از ابزارهای علم عصب‌شناسی برای بررسی این عوامل استفاده شده است.

 

سبز باشید