براساس نتایج عملکردشان و رصدی که از ایشان صورت می‌گرفت، به مرور زمان، فهرست کوچک و کوچکتر می‌شد تا اینکه به سال آخر رسیدیم و فهرست نامها به سه نفر کاندیدای نهایی رسید و جالب این بود که هر سه نفر آنها جزو معاونین اصلی خود جک ولش بودند و این نشان از تفکرات این بزرگ‌مرد مدیریت کسب‌و‌کار در جانشین‌پروری است و نهایتاً از بین آنها جفری ایملت انتخاب شد. انتخاب مدیرعامل در جنرال الکتریک هفت سال زمان ‌برد و نتیجه آن هم ماندگاری بیست ساله مدیرعامل (نظیر خود جک ولش) در آن سمت بود. اما در ایران شرکتهای بسیار بزرگ صنعت در فاصله کوتاهی مدیرعامل‌شان انتخاب می‌شود اما فقط هشت‌ماه در مسند مربوطه باقی می‌مانند و چه‌بسا با سر و صدا آنها را برمی‌داریم و به جامعه می‌گوییم که آنها عملکرد خوبی نداشته‌اند.

ادامه این مطلب  را در کتاب "یادداشتهای معلم بازاریابی" بخوانید.

سبز باشید