و حال که فکر می کنم بزرگتر شده ام :

:--><!--/smile: می دانم که خود کارکنان وقتی سود کوتاه مدت (خوشی تعطیلات) را در مقابل ضرر بلند مدت(خسران مملکت) در کفه ترازوی وجدانشان می گذارند، ناراحت می شوند.

بگذریم، روز پنجشنبه در گشت و گذار اینترنتی مطلبی از قول یکی از معاونان رئیس جمهور خواندم که : "تعطیلی روز شنبه برای بخش خصوصی الزامی نیست."

پیامکی برای همراهانم در TMBA فرستادم که ضمن تبریک عید سعید فطر،  مطلب مقام دولتی را به استحضارشان رساندم و گفتم TMBA پذیرای عزیزانی است که می خواهند سرکار حاضر باشند.اما اگر کسی نخواست بیاید می تواند از مرخصی استفاده کند.

به این طریق حق انتخاب برای همراهانم گذاشتم.اما برای خود نیز یک حق انتخاب تعیین کردم.

"هر کس که روز شنبه سرکار حاضر بود، پاداش خوبی می گیرد. و مابقی چون انتخاب کرده اند که در مرخصی باشند این پاداش را نمی گیرند."

امروز برای تعدادی که حضور را انتخاب کردند به قولم (قولی که به خودم داده بودم) عمل کردم.

انشاءا... در کل مملکت به جای بازی با واژه ها بپذیریم که راه نجات در کار عالمانه عاشقانه است.

اگر روزی مردم با تعطیلات مخالفت کردند آن روز ما به حق توسعه یافته شده ایم.

سبز باشید