به دلیل ماهیت برخی مشاغل یا به خاطر شرایط سازمان، نیروهایی در بازار کار وجود دارند که از آنها به عنوان نیروهای پروژه‌ای یا پاره‌وقت یا دورکار نام برده می‌شود. هرچند این عناوین به طور دقیق و کامل، مترادف با یکدیگر نیستند، اما مقصود ما نیروهایی هستند که مانند نیروهای تمام وقت کل روزهای یک هفته را از صبح تا بعد از ظهر در سازمان نمی‌گذرانند.
داشتن نیروهای پاره‌وقت که بخشی از زمان خود را در سازمان سپری می‌کنند یا نیروهای دورکار که اصلاً به شرکت مراجعه نمی‌کنند، چالش‌های خاص خود را دارد. اما زمانی که این کار به درستی انجام شود، می‌تواند در صرفه‌جویی منابع، کمک شایانی به شما کند. در حقیقت این یکی از راه‌های مناسب جهت مدیریت درست هزینه‌ها با هدف رشد و سودآوری بیشتر است. اما همانطور که اشاره کردم لازم است این نیروها با دقت و وسواس زیادی مدیریت شوند وگرنه کنترل شرایط از دست مدیر خارج خواهد شد و نه تنها مدیریت هزینه صورت نخواهد گرفت، بلکه هزینه‌های زیاد و گاه جبران‌ناپذیری نیز به سازمان وارد خوهد آمد. در اینجا قصد داریم به راه‌کارهایی جهت مدیریت هرچه بهتر این نیروها اشاره کنیم:
ارتباط، کلید موفقیت است
باید سعی کنیم ارتباطی شفاف با این افراد داشته باشیم. اگر برای‌تان امکان‌پذیر است حتی به صورت ویدئو کنفرانس از حضور این افراد در جلسات خود بهره ببرید. اگر چنین امکاناتی ندارید، به شکل‌های مختلف و از طریق رسانه و شبکه‌های اجتماعی که امروزه به وفور در دسترس است، ارتباط خود را به گونه‌ای با این نیروها حفظ کنید که احساس نکنند فراموش شده‌اند. هرچند این نیروها در سازمان، حضور فیزیکی ندارند و یا کمتر حضور دارند اما باید ارتباط با آنها همانند ارتباط با نیروهایی باشد که به صورت دائم در سازمان هستند. باید سعی کرد که همکاری و همراهی این افراد را در فعالیت‌های سازمان ترغیب و تشویق کرد. 
تعیین اهداف روشن و دقیق
در بازه‌های مشخص زمانی، جلساتی را با این نیروها داشته باشید و اهداف دقیقی را با آنها تعیین کنید. در این جلسات اهداف تعیین شده در نوبت‌های قبلی را با دقت بررسی کنید و درباره آنها به نیرو بازخورد بدهید. اگر نیروی پاره‌وقت یا دورکار را به حال خود رها کنید احتمال بسیار زیادی وجود دارد که در مسیر انجام کارهایش دچار سردرگمی شود و یا حتی راه را اشتباه برود. بنابراین تشکیل جلسات بررسی عملکرد برای این دسته از نیروها اصلاً کم اهمیت‌تر از نیروهای تمام‌وقت سازمان نیست. 
نیروهای تمام‌وقت به دلیل حضور دائمی در سازمان با فضای کلی، فرهنگ و جهت‌گیری‌های مدیریت آشنا هستند و اگر سابقه کار نسبتاً زیادی هم در سازمان داشته باشند می‌توانند بسیاری از تصمیمات مدیریت ارشد آن را پیش‌بینی کنند. اما نیروهای دورکار  یا پاره‌وقت کمتر چنین فرصتی را دارند و از این رو باید روی عملکرد آنها نظارت دقیقی داشت.
نظارت دقیق مدیر به معنای مدیریت میکرو نیست. این دسته از نیروها، انعطاف‌پذیری در انجام کارها را جزو اولویت‌های اصلی خود می‌دانند. به همین دلیل باید انعطاف‌پذیری مورد نظرشان را به آنها داد اما آنها را به حال خود رها نکرد.
در نهایت، ذهنیت مدیریت ارشد سازمان نسبت به این نیروها باید به شکلی باشد که آنها را بخشی از تیم کاری خود بداند. باید به آنها نشان داد که دیده می‌شوند و سازمان به آنها اهمیت می‌دهد. اگر هدایایی در نظر می‌گیرید، پاداشی می‌دهید، گردهمایی‌هایی دارید و یا از این قبیل اقدامات جهت انگیزه‌بخشی به نیروهای‌تان استفاده می‌کنید حتماً به این نیروها هم توجه داشته باشید. شاید روزی یکی از همین نیروها به نیروی اصلی و ثابت شما تبدیل شود. گذشته از این، نیروهای پاره‌وقت نیز به نوبه خود، قدری از فعالیت‌های سازمان را به پیش می‌برند، پس انگیزه‌بخشی به آنها و افزایش بهره‌وری‌شان، در نهایت به نفع سازمان خواهد بود.
 

سبز باشید