فرا رسیدن عید سعید فطر را به تمام همراهان عزیز تبریک عرض می‌کنم. امیدوارم یک ماه روزه گرفتن و بندگی در درگاه ایزد منان مورد قبول قرار گرفته باشد و توانسته باشیم از فضای معنوی این ماه عزیز و پر برکت بیشترین بهره را برده باشیم.
عید سعید فطر در تمام کشورهای مسلمان جزء مهم‌ترین اعیاد مذهبی به شمار می‌آید و تعداد روزهای مشخصی تعطیلات رسمی برای این عید فرخنده محسوب می‌گردد. در کشور ما تعداد این تعطیلات 2 روز است که امسال روزهای دوشنبه و سه‌شنبه، ایرانیان این عید را جشن خواهند گرفت. افراد مختلف برای گذراندن این چند روز تعطیلی برنامه‌های متفاوتی دارند و سعی می‌کنند از فرصت پیش آمده بیشترین استفاده را ببرند. در اینجا می‌خواهم به چند نکته درباره تعطیلات و تأثیر آن در فضای کاری کشور اشاره کنم.
کار و تعطیلی متضاد با یکدیگر نیستند
واقعیتی که نمی‌توان آن را کتمان کرد این است که متأسفانه برای بسیاری از ما ایرانی‌ها، کار و تعطیلی دو سر طیف سختی و آسانی هستند. به عبارت دیگر، زمانی که یک تعطیلی فرا می‌رسد، می‌گوییم:"خدا رو شکر، چند روزی از کار کردن خلاص شدیم". این عبارت دقیقاً شکل تغییریافته عبارتی است که در مدرسه هنگامی که معلم نمی‌آمد می‌گفتیم:"خدا رو شکر امروز معلم نداریم".
جای تأسف است که تعداد زیادی از ما با فرهنگ کار کاملاً بیگانه هستیم و این بیگانگی، ریشه در تربیت و پرورش ما در کودکی دارد. دقیقاً همان بچه‌هایی که با نیامدن معلم خوشحالی می‌کردند امروز به نیروهایی در سازمان‌های ایرانی تبدیل شده‌اند که با تعطیل شدن و رفتن از محیط کار گویا از زندان آزاد شده‌اند.
نکته مهم این است که تعطیلی و تفریح را نقطه مقابل کار نبینیم. این دو در کنار یکدیگر معنا می‌یابند. کار کردن به معنای عذاب کشیدن و تعطیل شدن به معنای توقف مقطعی رنج و شکنجه نیست. کار و تعطیلی مکمل یکدیگر هستند. بدون شک یکی از زمینه‌هایی که حتماً باید در آن فرهنگ‌سازی انجام شود، ایجاد و تقویت فرهنگ کار است و این مهم حاصل نمی‌شود مگر اینکه از سنین کودکی، فرزندان خود را به گونه‌ای تربیت کنیم که از کار کردن لذت ببرند.
لطفاً خسته‌تر از قبل از تعطیلات برنگردید
مورد دیگری که بارها و بارها در سازمان‌های ایرانی مشاهده کرده‌ام این است که نیروها زمانی که از تعطیلات برمی‌گردند نسبت به قبل از رفتن به تعطیلات خسته‌تر هستند. این یعنی تعطیلات عملاً هیچ تأثیر مثبتی نداشته و فقط نیرویی خسته و کسل را تحویل سازمان می‌دهد. چند وقت پیش در آسانسور شرکتی در حال رفتن به طبقات بالا بودم که کارمندی در حال خمیازه کشیدن خطاب به همکارش گفت: "باید یک روز بعد از تعطیلات را هم تعطیل کنند تا خستگی سفر از تن‌مان بیرون برود". باور کنید در همه جای دنیا مردم به تعطیلات می‌روند که چند روزی را در کنار عزیزان‌شان خوش بگذرانند. اگر قرار باشد بعد از سفر چند روزی هم کار نکنیم و بهره‌وری پایینی داشته باشیم تا شاید بالأخره خستگی سفر از تن‌مان بیرون برود، باید قید بهره‌وری و رشد و این‌گونه مفاهیم را کلاً بزنیم.
باور کنید فقط دو روز تعطیل است
ابتدای روز شنبه با شرکتی تماس گرفتم تا پیگیری موضوعی را انجام دهم. گفتند انشاءالله بعد از تعطیلات. از همکارانم در بخش مالی شرکت TMBA پرسیدم که پیگیر صدور فلان چک شدید؟ پاسخ دادند که مشتری گفته انشاءالله بعد از تعطیلات. از ظهر یکشنبه به بعد که عملاً همه جا تعطیل است. عده‌ای نیستند و آنها هم که هستند رمق کار کردن ندارند. شک ندارم همین اوضاع را در روزهای چهارشنبه و پنج‌شنبه این هفته نیز شاهد خواهیم بود. به عبارت دیگر، تعطیلی دوشنبه و سه‌شنبه یعنی کل یک هفته تعطیل. بعید می‌دانم با چنین شرایطی بتوان حداقل در کوتاه مدت فکر توسعه را در سر پروراند. 
در هر صورت امیدوارم از این تعطیلات، لذت و بهره کافی را ببرید. اگر به مسافرت می‌روید یا در شهر خود می‌مانید، امیدوارم در هر حال آنقدر لحظات خوشی را تجربه کنید که زمانی که به محل کار خود باز می‌گردید، بمب انرژی و انگیزه باشید. برای تعطیلات خود برنامه داشته باشیم و تعطیلات را زمانی برای "هیچ کاری نکردن" ندانیم. در پایان بار دیگر به خودم یادآوری می‌کنم که تنها و تنها با فرهنگ کار است که می‌توان کشوری را به یک کشور توسعه یافته تبدیل کرد.

سبز باشید