متأسفانه امروز (پنجشنبه) صبح باخبر شدیم که هادی نوروزی، کاپیتان جوان تیم فوتبال پرسپولیس، بر اثر سکته قلبی جان خود را از دست داده است. متأسفانه ضایعه آنقدر بزرگ است که من نیز مانند بسیاری از هموطنان عزیز هنوز نتوانسته‌ام آن را باور کنم. اما حقیقت بسیار تلخ است که هادی نوروزی در سال 30 سالگی در بیمارستان آتیه تهران جان به جان‌آفرین تسلیم کرد.

ضمن عرض تسلیت به مردم عزیز ایران به ویژه فوتبال دوستان و طرفداران تیم پرسپولیس، در ادامه نکاتی را درباره این بازیکنان ارزشمند فوتبال ایران بیان خواهم کرد:

 

تلاش و پشتکار برای رسیدن به هدف

هادی نوروزی برای اینکه بازوبند تیم محبوبش را به بازو ببندد راه پر فراز و نشیبی را پیمود. او که در سال 1364 در بابل به دنیا آمد، چهار سال در تیم جوانان پرسپولیس توپ زد و پس از بازی در تیم‌های همچون داماش و فجرسپاه به تیم بزرگسالان پرسپولیس وارد شد. نوروزی پس از یک سال حضور قرضی در تیم نفت تهران، مجدداً به پرسپولیس بازگشت و پس از محمد نوری، کاپیتان دوم این تیم شد. انتقال نوری به لیگ ستارگان قطر باعث شد که نوروزی پس از سال‌ها تلاش به بازوبند پرسپولیس دست یابد. در تمام این سال‌ها نوروزی با پشتکار خود نشان داد که به لحاظ فنی از شایستگی لازم برای حضور در تیمی همچون پرسپولیس و بستن بازوبند کاپیتانی آن برخوردار است.

 

آرام و باخلاق

در روزگاری که در فوتبال ما اخلاقیات به گوهری نایاب تبدیل شده و هیاهو و جنجال جای متانت و آرامش را گرفته است، هادی نوروزی از جمله بازیکنانی بود که هیچگاه به خود اجازه نداد با هواداران تیمش و حتی بازیکنان رقیب با بداخلاقی و بی‌اخلاقی رفتار کند. به گواه بسیاری از اهالی ورزش، نوروزی یکی از خوش اخلاق‌ترین بازیکنان فوتبال بود. او در رعایت اخلاق حرفه‌ای نیز سرآمده بود؛ کمتر از او به یاد داریم که مصاحبه‌های جنجالی و توهین‌آمیز انجام داده باشد؛ کمتر به خاطر داریم که به هواداران تیم خود منت بگذارد و به هواداران رقیب بی‌احترامی کند. هادی نوروزی زندگی سالمی داشت و رعایت اخلاقیات را سرلوحه کار خود قرار می‌داد.

 

متعصب به پیراهن

شاید هادی نوروزی از معدود بازیکنان حال حاضر فوتبال ایران بود که ما را به یاد پرسپولیسی‌ها و استقلالی‌های قدیمی می‌انداخت؛ آنهایی که بدون هیچ‌گونه چشم‌داشت مالی و فقط به خاطر عشق و تعصبی که نسبت به پیراهن‌شان داشتند، هرگونه سختی و مصدومیت را به جان می‌خریدند و برای اینکه هواداران تیم‌شان را خوشحال کنند از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کردند. همان بازیکنانی که با وجود اینکه لقب "حرفه‌ای" را نداشتند اما تفکرشان کاملاً حرفه‌ای بود و برای پیرهنی  که بر تن می‌کردند، ارزش و احترام قائل بودند. هادی نوروزی از جمله همان بازیکنان بود. او برای پیراهن قرمزی که بر تن می‌کرد و بازوبندی که بر بازو می‌بست، احترام بسیار زیادی قائل بود و می‌دانست چه مسئولیت سنگینی بر دوش او است.

 

احترام به منافع جمعی

هادی نوروزی اجازه نمی‌داد به خاطر رفتار او حاشیه‌ای برای تیم محبوبش به وجود آید. اگر تعویض می‌شد، به عنوان بازیکنان تعویضی به زمین می‌رفت و یا حتی تمام بازی را روی نیمکت می‌نشست، به نظر سرمربی احترام می‌گذاشت و برای پرسپولیس حاشیه‌سازی نمی‌کرد. او به خوبی این نکته را درک کرده بود که منافع تیمی بر منافع شخصی ارجح هستند و برای پیشرفت تیم باید به نظر فردی که تصمیم‌گیرنده است، احترام گذاشت. او با تمام وجود در اختیار تیمش بود.

 

بازیکنی در قد و قامت یک کاپیتان

تمام ویژگی‌هایی که به آنها اشاره شد، نوروزی را به یک کاپیتان قابل اعتماد در زمین برای تیم پرسپولیس تبدیل کرده بود. او از خصوصیات مدیریتی لازم برای رهبری تیمش در زمین بازی برخوردار بود و سعی می‌کرد آرامش هم‌تیمی‌هایش را در طول یک مسابقه حفظ کند. در زمان‌هایی که تیم او با فشار و بحران مواجه می‌شد، نوروزی قادر بود با آرامش خود، سایر بازیکنان را آرام کند و دور از اقدامات احساسی آنها را به فکر کردن تشویق کند. علاوه‌بر تمام این موارد، او گل‌زن بسیار خوبی نیز بود و گل‌های زیبا و حساسی را برای تیم محبوبش به ثمر رساند.

در پایان بار دیگر این واقعه دردناک و غم‌انگیز را به جامعه ورزش به ویژه طرفداران تیم پرسپولیس تسلیت می‌گویم.

 

سبز باشید