آلمانها دیشب در یک بازی تاریخی، برزیل افسانه‌ای را در هم شکستند؛ رویدادی که جراید از آن با عنوان سلاخی بزرگ زرد‌قناری پوشان یاد کردند.
توصیف وقایع شب گذشته تقریباً غیرممکن است، چرا که این اتفاق در بلوهوریزنته، طی 100 سال گذشته برای برزیل هرگز اتفاق نیفتاده است. اما این کابوس را پایانی نیست . طرفداران فوتبال هرگز روزی که آلمان 7 گل به برزیل زد را فراموش نخواهند کرد. برزیل به عنوان میزبان مسابقات، رویاهای بسیاری را در سر داشت. اما امروز مقامات این کشور بزرگ‌ترین قمار خود را باخته‌اند و باید با کشوری ناآرام و تبعات حاصل از شورشهای مردمی دست به گریبان شوند. مردمی که غرور ملی‌شان جریحه دار شده  و حتی دلداریهای دیلما روسوف، رئیس جمهور برزیل و ابراز ناراحتی او نیز نمی‌تواند با خشم سرکش‌شان مقابله کند. دیشب 20 هزار هوادارای که برای دیدن بازی تیم‌شان گرد هم آمده بودند، پس از پایان مفتضحانه بازی به خیابانها ریخته و سائوپائولو  را به آشوب کشیدند. خشمی که موجب شد تا برخی پرچم کشورشان را نیز به آتش بکشند. جالب آنکه دیشب در برنامه عادل فردوسی پور از میان هزاران پیامک تنها 28نفر پیش‌بینی کرده بودند که ژرمن‌ها با 7 گل برزیل را با خاک یکسان کنند!
بازی دیشب و شکست تاریخی برزیل نکات بسیاری داشت. مقامات برزیل اگر سریعاً شکست خود را مهندسی نکنند باید با تبعات بسیار تلخ‌تری مقابله کنند. می‌دانیم که انسانهای موفق، از عمل باز نمی‌ایستند، اشتباه می‌کنند اما دست نمی‌کشند.
هرچند برزیل شکستی تلخ خورد اما همین ناکامی می‌تواند محرک دیگری برای موفقیت های آتی این تیم باشد. چرا که خطاها، فرصت‌های باارزشی را برای یادگیری در اختیارمان قرار می‌دهند. شکست بخش انکارناپذیر زندگی و رویدادی آشنا بویژه در دنیای کسب و کار است. شاید شکست یکی از اشتراکات مهم دنیای ورزش و تجارت باشد، اما مهم این است که با مهندسی ناکامی‌ها، زمینه‌ را برای یادگیری و فرصت‌سازی ایجاد کنیم. برزیلی‌ها یک‌بار دیگر نیز در سال 2002 تن به یک شکست خانگی داده بودند، البته در یک بازی کاملاً دوستانه و این شکست موجب شد تا زرد پوشان با تحلیل دقیق خود، 12 سال بازیهای خانگی را بدون ناکامی تجربه کنند. و مطمئناً بکارگیری یک چارچوب علمی و برنامه‌ریزی شده می‌تواند شکست دیشب آنها را  نیز به توفیقات آینده‌ی آنها مبدل سازد.

چگونه زردقناری پوشان بدست ژرمن‌ها سلاخی شدند؟
•    برزیلی‌ها قدرت پیش‌بینی خود را از دست داده‌بودند و به آلمان به عنوان یک تیم انتقام‌‌گیر نگاه‌ نکردند.
 فینال جام‌جهانی 2002 در یوکوهاما روزی تلخ برای آلمان‌ها بود، چرا که دروازه‌ی اولیورکان، گلر استثنایی تیم آلمان 2 بار توسط برزیل گشوده شد. ژرمن‌ها  از همان سال خود را آماده‌ی رویارویی تاریخی و انتقامی سخت از زردپوشان کرده بودند و می‌خواستند تا تلافی فینال 2002 را در آورند. آنها به عنوان یک تیم منسجم، بانظم و دیسیپلینی مثال زدنی در مقابل برزیلی‌ها صف‌آرایی کرده  و این تیم دلخوش به 42 بازی بدون شکست خانگی را زیر پاهای خود له کردند. بسیاری از کارشناسان، برزیل را به دلیل آنکه آینده‌ی خود را  تنها به یک توپ مرتبط ساخته‌اند، سرزنش می‌کنند.
 
•    برزیل تیمی با ستاره‌های خاموش
بازوبند کاپیتانی برای دیوید لوئیز خوش‌یمن نبود. او در غیاب تیاگو ‌سیلوا کاپیتانی تیم را بر عهده داشت. برزیل در بازی قبل خود نیز نیمار را از دست داده بود  و خط دفاعی درخشانی در اختیار نداشت. امسال برزیلی‌ها به راحتی چشم برروی ستاره‌های شایسته خود مثل کاکا و پاتو بستند.

ادامه این مطلب را در کتاب "بازاریابی و زندگی با ورزش" بخوانید.

 

سبز باشید