16سبک نامدیران (قسمت پایانی)
سبک ده : پسر بابای بروکرات
پسر بابایی است که ضعف پدر را در نداشتن رسمیت سازمانی میبیند، ایزو میآورد، (ایزوهای مکرر و مختلف): آئیننامههای متعدد مینویسد و قوانین فراوان وضع میکند. اما خودش را در حصار خود تنیده. این چهارچوبها اسیرش میکند و دلیل وجودی سازمان را فراموش میکند.
سبک یازده : پسر بابای آتشافروز
خیلی نوآور است ، مکرر طرح و ایده دارد. دارد، اما از مشاوران اصلح و مدیران لایق کسب نظر نمی کند و یا اگر نظری را میخواهد بیشتر برای اخذ تائید است، نه اصلاح. او در ظاهر نشان میدهد که مدیر شایسته و لایقی است، اما با سبک و سیاق خودش. او هم تجربه را نادیده گرفته است.
سبک دوازده : پسر بابای صلحجوی بیخطر
این فرد اصلاٌ برای مدیریت ساخته نشده است. یک انسان احساسی شدید که دلسوزیش حد و حصر ندارد. برای نابسامانی جامعه و سازمان و مردم اشک میریزد و میخواهد تمام مسائل دیگران را با پول پدر و بذل و بخشش حل کند. او اهل تنبیه نیست. انسان شریفی است که مسیر را اشتباه میرود. او نباید مدیر باشد.
ادامه این مطلب را در کتاب "بازاریابی و زندگی با مدیریت" بخوانید.
سبز باشید